Wizualizacja

Hej, cześć!

Długo zastanawiałam się co powinnam tutaj napisać. Naprawdę zajęło mi to wiele czasu, a żaden z postów, które zalegały w wersjach roboczych nie pasował mi do publikacji. Wczoraj w nocy coś mnie jednak olśniło. Przypomniałam sobie, że od kilku lat na początku roku wybieram sobie słowo, które ma mi towarzyszyć przez te 12 miesięcy. Rok temu był to rozwój i napisałam Wam o tym  (ten post znajdziecie klikając TUTAJ), tym razem postawiłam na wizualizację, o której ostatnimi czasy jest dość głośno za sprawą Łukasza Jakóbiaka, który swoją drogą chyba trochę zakrzywił jej odbiór.

W zeszłym roku założyłam swój pierwszy bullet journal. W sumie był to zwykły zeszyt, w którym ćwiczyłam do prowadzenia tego właściwego, bo przecież nie zacznę prowadzenia kalendarza od połowy roku :)

W każdym razie, to dzięki BuJo do głowy przyszła mi wizualizacja, a wczoraj w nocy wzięłam przykład z youtubera, o którym wspomniałam wcześniej, chwyciłam za jeden z wielu zeszytów, które nałogowo kupuję  (wybrałam ten z napisem inspieations & dreams) i postanowiłam spisać w nim wszystkie moje cele, drogę do ich realizacji oraz to jak chcę, żeby wygladały na samym końcu.

Wizualizacja- co to takiego? 

Tak właściwie to co to jest ta wizualizacja? Otóż według encyklopedii jest to:

technika polegająca na wyobrażeniu sobie przedmiotów, osób i sytuacji w celu wywołania pożądanych przez siebie zmian bądź uwolnienia się z przeżyć z przeszłości, stosowane w hipnozie.

Czyli po polsku i w skrócie:

Chcesz czegoś, intensywnie o tym myślisz, działasz wg planu i udaje Ci się to, co chcesz osiągnąć. 

Jak dla mnie bomba! Sama wierzę w moc wizualizacji, chociaż moi znajomi śmieją się ze mnie za każdym razem, gdy o niej wspominam :D 

Na zajęciach z komunikacji społecznej, które swoją drogą były moimi ulubionymi w poprzednim semestrze usłyszałam o golfiście, który trafił do więzienia na chyba 5 lat. Przez cały pobyt za kratkami myślał intensywnie o tym, jak będzie wyglądał jego pierwszy mecz po wyjściu na wolność- ponoć obmyślił każdy ruch, który pozwoli mu wygrać. Myślał o tym codziennie, bardzo intensywnie, aż stało się to jego głównym zajęciem. I wiecie co? Po wyjściu z więzienia mecz rozegrał dokładnie w taki sposób, jaki sobie zwizualizował i wygrał.

Oczywiście, nie mówię, że nasza wizualizacja ma polegać dokładnie na tym samym, żeby ciągle myśleć o naszym celu, bo przecież każdy ma jakieś obowiązki ;) Chodzi mi o to, żeby w ciągu dnia znaleźć chociaż kilka minut, dajmy na to kwadrans, żeby skupić się na tym, czego chcemy. Na naszych marzeniach, ponieważ... jak powiedział kiedyś ktoś mądry:

Marzenia się nie spełniają, marzenia się spełnia.

A co Wy myślicie o metodzie wizualizacji? Stosujecie ją w jakichś sytuacjach?